ചെകുത്താൻ

 അമ്പലത്തിൽ പോയി വഴിപാട് കഴിച്ചു 

എല്ലാം കൂടി എത്ര രൂപ ആയി എന്ന് ചോദിച്ചു 

കൂട്ടി നോക്കിയപ്പോ 666 രൂപ ആയെന്ന് !!

അയാളൊന്നു ഇരുത്തി നോക്കിയപ്പോ പറഞ്ഞു 

" അകത്തുള്ള ആളുമായി ഒരു സമാധാന ചർച്ചക്ക് വന്നതാണെന്ന് " !!!

കാലത്തിന്റെ ഔദാര്യം !!!

 പണ്ട് ദൂരദർശൻ മാത്രമുള്ള ഒരു കാലം . ഞായറാഴ്ച 4 മണിക്ക് സിനിമ കാണുന്നതാണ് പ്രപഞ്ചത്തിൽ ഏറ്റവും സന്തോഷമുള്ള കാര്യം . അരം +അരം =കിന്നരം സിനിമ ഉള്ള ദിവസം ഉച്ച കഴിഞ്ഞു കറന്റ് പോയി .അന്ന്  കറന്റ് വരാൻ വേഴങ്ങാനം അമ്പലത്തിൽ നേർച്ച നേർന്നത്‌ സത്യമാണ് . അതൊരു കാലം . 

ഇന്നിപ്പോ Netflix, Prime, hotstar, sony liv... അങ്ങനെ സകലമാന സാധനങ്ങളും മൊബൈലിൽ ഉണ്ട് . ഒരൊറ്റ സിനിമ പോലും കാണാറില്ല മര്യാദക്ക് !! കാലമേ നമഃ 

1991-95 കാലം. മീൻ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഉണക്കമീൻ എന്നാണ് അർഥം . പച്ച മീൻ വകുപ്പിൽ ഒരാളെയേ അറിയു അത് നമ്മുടെ ചുവന്ന കിളി മീൻ ആണ് ...സ്ഥിരം തോട്ടിൽ പോയി ചെറിയ പരലു പിടിച്ചു ചേമ്പിലയിൽ ആക്കി വീട്ടിൽ കൊണ്ടു വരും ... രണ്ടു ദിവസം കിടക്കും മൂന്നാം ദിവസം ഏതേലും കാരണത്തിൽ ചത്തു പോകും (ചോറൊക്കെ ഉരുള ഉരുട്ടി ഞാൻ മീൻ കിടക്കുന്ന പാത്രത്തിൽ ഇട്ടിട്ടുണ്ട് !!!) പരലിന്റെ നിറം മാത്രം കണ്ടു ശീലിച്ച എനിക്ക് കിളി മീൻ എന്ന് വെച്ചാൽ 8 ആമത്തെ ലോകാത്ഭുതമാണ് . അന്നൊക്കെ ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട് ഭഗവാനെ എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ ജീവനുള്ള ഒരു കിളി മീനെ കാണാൻ സാധിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ! കൊതിച്ചിട്ടുണ്ട് അതോർത്തു ഓർത്തു !! ഉണക്ക കപ്പയും തിരണ്ടി വാൽ ചുട്ടതും കൂട്ടി പണ്ടൊരു കർക്കിടകത്തിൽ കഴിക്കുന്ന കാലത്താണ്അമ്മ പറഞ്ഞത് ഈ തിരണ്ടി ഒരു തരം മീൻ ആണെന്ന് ... അന്നുവരെ ഞാൻ അത് മറ്റെന്തോ ജീവി ആണെന്ന് ധരിച്ചിരിക്കുവാരുന്നു ... തിരണ്ടി ഒന്നും ജീവനോടെ കാണാം എന്ന് ഞാൻ കരുതിയിട്ടേ ഇല്ല കാരണം അത് അധിക പ്രസംഗം ആണെന്നറിയാം ! 

ശനിയാഴ്ചയും ഞായറാഴ്ചയും അടക്കം ഇലക്ട്രിക്ക് റേ അടക്കം എല്ലാ ബ്രഹ്മാണ്ഡ സാധനങ്ങളെയും  കാണാനും പിടിക്കാനും എന്ന് വേണ്ട സർവ്വതിനും എനിക്ക് കാലം ലൈസെൻസ് തന്ന് അനുഗ്രഹിച്ചു !!! Giant trevally എന്ന പേര് പോലും എനിക്ക് രോമാഞ്ചം ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു കാലത്തു നിന്ന് ... ഈ മഹാരാജ്യത്ത് അതിന്റെ മുട്ടയോ അല്ലെങ്കിൽ ജീവനുള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളെ ആദ്യമായി കാണാനുള്ള മഹാഭാഗ്യം എനിക്ക് കൂടി ഉണ്ടായി എന്നുള്ളത് എനിക്കിന്നും അവിശ്വസനീയമാണ് ! കാലം എന്നോട് കാണിച്ച ഏറ്റവും   വലിയ ഔദാര്യമാണ് അത് എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു !!!

തഴമ്പ്

 മുഴുവൻ പേരു  തന്നെ തഴമ്പ് (ഇനിഷ്യൽ അല്ലന്നു ചുരുക്കം )

മുറിഞ്ഞാൽ തന്നെ അറിയില്ല 

പറഞ്ഞാൽ തന്നെ തൊട്ടു നോക്കണം

തൊട്ടാൽ തന്നെ വിശ്വസിക്കില്ല 

വിശ്വസിച്ചാൽ തന്നെ തഴയും 

തഴമ്പല്ലേ തഴയാനുള്ളതല്ലേ 

കാരണം ഒന്നുമില്ല

 എംടി യുടെ ഒരു വിഖ്യാതമായ വാചകം പോലെ കാരണം ഒന്നുമില്ല പക്ഷെ എനിക്കിഷ്ടമാണ് എന്ന് പറയാവുന്ന ചില പരിപാടികൾ ഉണ്ട് . എന്റെ മനോനിലയിൽ എനിക്ക് തന്നെ സംശയം ഉണ്ടാക്കുന്ന ചിലത് ...അതായത് , മലയാളത്തിന്റെ മഹാ നടൻ മമ്മൂട്ടി , അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ തിയേറ്ററിൽ തുടർച്ചയായി പരാജയപ്പെടുന്ന കാലം , അന്നെനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടം മമ്മൂട്ടി യെ ആയിരുന്നു . സഹതാപമല്ല, സ്നേഹം  തന്നെ സ്നേഹം . അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള മോശം കമന്റ് കേൾക്കുന്ന കാലത്തു ഞാൻ വാത്സല്യത്തിലെ ക്ലൈമാക്സ് ഷോട്ട് ഓർക്കുമായിരുന്നു . മനപൂർവ്വമല്ല പക്ഷെ ഞാനറിയാതെ എന്റെ മനസ്സിൽ ആ ചിത്രം കടന്നു വരും "അവനൊരു പാവാ " അത് പറഞ്ഞിട്ടുള്ള നിറ കൺ ചിരി . പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കരിയറിലെ ഏറ്റവും മികച്ച സിനിമകൾ നടക്കുന്ന ഈ കാലത്തു എന്റെ ആ സ്നേഹം എവിടെയോ പോയി മറഞ്ഞു . സ്നേഹമില്ല എന്നാണോ പറയേണ്ടത് എന്നറിയില്ല പക്ഷെ എന്റെ ചിന്തകളിലോ ആകുലതകളിലോ അദ്ദേഹമോ സിനിമയോ വരാറില്ല . ഭീഷമ കണ്ടാലും കാതൽ കണ്ടാലും എനിക്ക് ആ പഴയ സ്നേഹം വരുന്നില്ല . ഞാൻ ഓർക്കാറേയില്ല !!!

 ഇന്നത്തെ സ്നേഹം മുഴുവൻ മോഹൻലാലിനോട് ആണ് . അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തെറിക്കു സമാനമായ കമന്റ് വായിക്കുമ്പോൾ .. അറിയില്ല പെട്ടെന്നോർമ്മ വരുന്നത് അമൃതം ഗമയ സിനിമയുടെ ക്ലൈമാക്സ് ഷോട്ട് ആണ് ! ഒരു ചിരി !! മലയാളം മറക്കാത്ത ഒരു ചിരി !!! സ്‌നേഹമാണ് സത്യമായും ... അയാളുടെ അടുത്ത സിനിമയ്ക്ക് കയ്യടി വീഴുന്നതോടെ പിന്നെ അയാളായി അയാളുടെ പാടായി ...!

കഴിഞ്ഞില്ല ... എനിക്ക് വിരാട് കോലി എന്ന പേര് ഒരിക്കലും എന്നെ ആവേശപെടുത്തിയിട്ടില്ല .. സച്ചിൻ മുഖ്യ പ്രതിഷ്ഠയും ഗാംഗുലിയും ദ്രാവിഡും ജവഗൽ ശ്രീനാഥും  ഉപദേവതകളും പിന്നെ ചുറ്റമ്പലത്തിനു വെളിയിൽ ബ്രയാൻ ലാറ എന്ന ഭൂതഗണവും  ഉണ്ടായിരുന്ന  അമ്പലത്തിലെ പൂജാരി ആയിരുന്നു ഏറെക്കാലം ഞാൻ !! ആ എനിക്കെന്ത് കോലി! എന്ത് രോഹിത് !! പക്ഷെ ഈയടുത്തു ആരോ തലമൂത്ത കാര്ന്നോന്മാർ കോലിയെ ചീത്ത വിളിച്ചപ്പോ എന്താണെന്നറിയില്ല കോലിയോട് സ്നേഹം !! സത്യം !!അവനൊരു പാവമല്ലെന്നൊക്കെ എനിക്ക് തോന്നുവാണ് !! 

രണ്ടാമൂഴം എഴുതിയ എംടി യോട് എന്തുകൊണ്ട് ഒന്നാമൂഴമോ മൂന്നാമൂഴമോ എഴുതിയില്ലെന്നു ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട് ! ദ്രൗപദിയോടൊത്തു ശയിക്കാൻ ഊഴം കാത്ത ബാക്കി നാല് പേരുണ്ടെന്നിരിക്കെ എന്തുകൊണ്ട് ഭീമൻ എന്നൊരു ചോദ്യമുണ്ട് ...! അതിനു അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ മറുപടി പഞ്ച പാണ്ഡവരിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ മാനുഷികമായത് ഭീമനാണ് ഉള്ളത് എന്നാണ് ..

എനിക്ക് മനസ്സിലായത് ആ അഞ്ചു പേരിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കളിയാക്കലുകൾ നേരിടേണ്ടി വരുന്നത് ഭീമനാണ്  ... അയാളുടെ രൂപത്തിന്റെ പേരിൽ അയാളുടെ നിഷ്കളങ്കതയുടെ  പേരിൽ ഒക്കെ  അയാൾ ഒരുപാട് പരിഹാസം ഏറ്റു വാങ്ങുന്നുണ്ട് .. അങ്ങനെ ഒരാൾ ജയിക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ ജയമാകുന്നുള്ളു ...ബാക്കിയെല്ലാം വെറും നാടകം !!

 പരിഹസിക്കപ്പെടുന്ന... തോറ്റു പോകുന്ന മനുഷ്യരെക്കുറിച്ചോർക്കാൻ സമയമുണ്ടാകുന്നത് അവരെക്കുറിച്ചോർത്തു വിഷമിക്കാൻ കഴിയുന്നത് നല്ലതാണെന്നാണ് എന്റെ വിശ്വാസം . 

ചരിത്രം ജയിച്ചവരുടേതാണ് .. നമ്മളീ കാണുന്ന ലോകവും ജയിച്ചവരുടേതാണ് ..പക്ഷെ തോറ്റവരുടെ ,  പരിഹസിക്കപ്പെടുന്നവരുടെ മാത്രം ആരാധകനാകുന്ന എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടം എന്നെ തന്നെ ആകുന്നതും വെറുതെയല്ലെന്ന് തോന്നുന്നു  ...!!

വെറുതെയല്ല എനിക്ക് നിന്നെ കണ്ണെടുത്താൽ കണ്ടുടാ 

ദി ബദൽ പ്ലാൻ

 പണ്ട് ഹൈക്കു കവിത വായിച്ചു ആകൃഷ്ടനായ കാലത്തു .. മരിക്കും മുൻപ് അങ്ങനൊരെണ്ണം എഴുതണം എന്നാഗ്രഹം തോന്നി ! അങ്ങനെ ഒരണ്ണം എഴുതിയെങ്കിലും അത് വെറും ക്ളീഷേ ആണെന്ന് തോന്നി എവിടെയും കുറിച്ചിട്ടില്ല ..

18 വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറവും ആ ക്ളീഷേ മനസ്സിൽ കിടക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് ക്ളീഷേ ആവില്ലെന്നുള്ള തിരിച്ചറിവിൽ ഞാൻ അതിവിടെ കുറിക്കട്ടെ !!!

---------------------------------------------------------------

കവിതയുടെ പേര് : ബദൽ 

ചതിയരങ്ങുകളിൽ, കർട്ടൻ വലിക്കാൻ 

നിർത്തിയ എന്റെ പ്രണയം , ഞാനറിയാതെ 

എപ്പോളോ ഉറങ്ങിപ്പോയെന്ന് !!!!

------------------------/----------------------------------------

.

പുസ്തകം

തുണിക്കടയിൽ കയറിയാൽ തുണി വാങ്ങാൻ തോന്നുന്നതിനേക്കാൾ അല്ലെങ്കിൽ ഏതെങ്കിലും ഒരു കടയിലോ , പുതിയ കാലത്തിന്റെ എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് , അത് മൊബൈൽ ആകാം ...അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് വേണമെന്ന് തോന്നുന്നതിനേക്കാൾ ആയിരം മടങ്ങു കൂടുതൽ ആർത്തി ഉള്ളത് അല്ലെങ്കിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത് പുസ്തകക്കടയിൽ കയറുമ്പോൾ ആണ് . എല്ലാക്കാലത്തും ഭ്രമിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള , ആസക്തി തോന്നിച്ചിട്ടുള്ള ഒന്നാണ് പുസ്തകങ്ങൾ ! പണ്ടൊക്കെ ഡിസി ബുക്സിൽ കയറിയാൽ ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത് ഒരു 20 എണ്ണം അവസാനം കയ്യിലെടുക്കും . ആ ഇരുപതെണ്ണത്തിൽ ഒരെണ്ണം പോലും ഒഴിവാക്കാൻ ആകുന്നതല്ല പക്ഷെ പോക്കറ്റിന്റെ വലിപ്പം അതനുവദിക്കുന്നില്ല എന്നറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് ആ കയ്യിലിരിക്കുന്ന 20 എണ്ണത്തിൽ ഒരു സ്ക്രീനിംഗ് നടത്തും .. വളരെവേദനയോടെ ഒടുവിൽ മൂന്നോ നാലോ എണ്ണത്തിൽ ഒതുക്കും .വാങ്ങിക്കുന്നതൊക്കെ അന്നല്ലെങ്കിൽ പിറ്റേ ദിവസം വായിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും . അന്നൊക്കെ വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ട് , നല്ല ശമ്പളം ഉള്ള ജോലി എങ്ങാനും കിട്ടുവാണേൽ എല്ലാ മാസവും ഒരു 30 എണ്ണം വീതം പുസ്തകം വാങ്ങണം .. എല്ലാ ദിവസവും രാത്രി ഓരോ പുസ്തകങ്ങൾ .. ആഹാ അതിലും മനോഹരമായിട്ടെന്താണുള്ളത് ...

രഞ്ജിത്തെന്ന കഥാകാരനോടുള്ള സ്നേഹം പണ്ട് പണ്ടേ ഉണ്ട് . എങ്കിലും അദ്ദേഹം സംവിധാനം ചെയ്ത കയ്യൊപ്പു എന്ന സിനിമ തീയേറ്ററിൽ കണ്ട അപൂർവ്വം മലയാളികളിൽ ഒരാൾ ആയതിൽ എനിക്കിന്നും ചെറുതല്ലാത്ത അഭിമാനം ഉണ്ട് . ആ സിനിമ കണ്ടിറങ്ങി ഹോസ്റ്റലിൽ വന്നുറങ്ങിയ രാത്രി ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട് ഈ സിനിമ കാണാനാകണം അയാളോട് എനിക്ക് കാലങ്ങളായി മനസ്സിൽ ഒരു ബന്ധം കാലം എനിക്ക് കെട്ടിപ്പടുത്തി തന്നതെന്ന് . അതിലെ ബാലചന്ദ്രന്റെ ഒരു ഡയലോഗ് ഉണ്ട്  പുസ്തകക്കടയിലെ ക്യാഷ് കൗണ്ടറിൽ നിന്ന പെൺകുട്ടിയോട് " എന്താ വില രേഖെ , താങ്ങാനാവുന്നില്ല " ... ഞാനറിയാതെ എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അത് കണ്ടിട്ട് ! പുറത്തു മഴ പെയ്യുമ്പോൾ പുസ്തകങ്ങൾക്ക് നടുവിൽകിടന്നു പുസ്തകം വായിക്കുന്ന ബാലചന്ദ്രന്റെ ഒരു ഫ്രെയിം ഉണ്ട് .. അത്രയും മനസ്സ് നിറഞ്ഞ ഒരു ഫ്രെയിം എനിക്ക് വേറെ കിട്ടിയിട്ടുണ്ടോ എന്ന് സംശയം ആണ് .

ഇന്നിപ്പോ ശമ്പളം ഉള്ള ജോലി ഉണ്ട് ..അര മണിക്കൂർ ഡ്രൈവ് ചെയ്താൽ ഡിസി ബുക്ക്സ് എത്തും ...എന്നിട്ട് കഴിഞ്ഞ 5 വർഷങ്ങൾക്കിടയിൽ വാങ്ങിച്ച പുസ്തകങ്ങൾ 50 എണ്ണത്തിൽ താഴെ മാത്രം ..വായിച്ചത് 10 എണ്ണത്തിലും കുറവ് !!! കാലമേ എന്നോടിത് വേണ്ടായിരുന്നു ...!!! എനിക്കെപ്പോളും ഓർമ്മ വരുന്നത് കാലം എന്ന എംടി നോവലിന്റെ പുറകിൽ പ്രസാധകർ എഴുതിയ വാചകം ആണ് ...  " മല വെള്ളം സ്വപ്നം കണ്ടുണങ്ങി പോയ പുഴ പോലെ , കാലത്തിന്റെ കടുംതുടികൾ കേട്ടു നടുങ്ങിയ മനുഷ്യ ബന്ധങ്ങളുടെ കഥ " ജീവിതത്തിന്റെ സമൃദ്ധികൾ എന്ന് ഒരുകാലത്തു തോന്നുന്നതൊക്കെ , സ്വപ്നം കാണുന്നതൊക്കെ , കാലം  പിന്നീടൊരു കാലത്തു നമുക്ക് മുന്നിൽ കൊണ്ടുവന്നു കൈനീട്ടി തന്നാലും ചിലപ്പോ നമുക്ക് മനസ്സിലായെന്നു പോലും വരില്ല , നമ്മുടെ സ്വപ്നമായിരുന്നിതെന്ന് .അഥവാ മനസ്സിലായാൽ പോലും കാരണം പോലുമറിയാത്ത എന്തോ ഒന്നിന്റെ പേരിൽ നമുക്ക് നമ്മെ പോലും നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടാകും !!  അതാണ് കാലം ..അതിലും ശക്തമായതൊന്നില്ല ... Time is not the main thing it is the only thing .

പക്ഷെ എന്നിട്ടും ഞാൻ തോറ്റിട്ടില്ല ,കാലത്തോട് എന്നെനിക്ക് ഇന്നും തോന്നാൻ കാരണം ഒരു പുസ്തകമാണ് !! ഒന്നേ ഒന്ന് . മലയാള ഭാഷ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം അതിനു മുകളിൽ ഒരു എഴുതുണ്ടാകില്ല എന്നെനിക്കുറപ്പാണ് . അതിനു മുകളിൽ എഴുതാൻ ആരുമുണ്ടാകില്ല ഒരുകാലത്തും . പടച്ചവൻ നേരിട്ടെഴുതിയ ഒരെണ്ണം ... ഖസാക്ക് !!! കോളേജിൽ പഠിച്ച കാലത്തൊക്കെയും ഉറങ്ങുമ്പോൾ കൈ അകാലത്തൊരു പുസ്തകം വെക്കുമായിരുന്നു അത് എംടി യുടെ "കാലം " ആയിരുന്നു . ഇന്നിപ്പോൾ കാലമെന്നെ തോൽപ്പിക്കുന്ന കാലത്തു , കാലത്തെ അതിജീവിച്ച ഖസാക്കാനുള്ളത് കൈ അകലത്തിൽ .  തോൽക്കാതിരിക്കാൻ ഇടയ്ക്കൊന്നു മറിച്ചു നോക്കും ഏതു പേജ് എടുത്താലും നമ്മളെ അത്രമേൽ കൊളുത്തി വലിക്കാതെ അത്രമേൽ പ്രചോദിപ്പിക്കാതെ എനിക്കത് താഴെ വെയ്ക്കാൻ ആയിട്ടില്ല !!

പലരും പലവട്ടം പുകഴ്ത്തിയ എഴുത്തിന്റെ മാന്ത്രികത നിറഞ്ഞാടിയ ഒരുപാട് വാചകങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട ചിലതു ഞാൻ  കുറിക്കട്ടെ 

"രവി ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു ..ജനാലയിലൂടെ ആകാശം മിന്നുന്നു , തുടിക്കുന്നു . ഈശ്വരാ ഒന്നുമറിയരുത് ഉറങ്ങിയാൽ മതി ! ജന്മത്തിൽ നിന്ന് ജന്മത്തിലേക്ക് തല ചായ്ക്കുക . കാടായി നിഴലായി മണ്ണായി ആകാശമായി വിശ്രമം കൊള്ളുക "

"അയാൾ കിണറ്റിലേക്ക് കൂപ്പു കുത്തി . കിണറു കടന്നു ഉൾക്കിണറ്റിലേക്ക് . വെള്ളത്തിന്റെ വില്ലീസ് പടുതകളിലൂടെ അയാൾ നീങ്ങി .ചില്ലു വാതിലുകൾ കടന്നു സ്വപ്നത്തിലൂടെ ,തന്നെ കൈ നീട്ടി വിളിച്ച പൊരുളിന്റെ നേർക്ക് അയാൾ യാത്രയായി . അയാൾക്ക്‌ പിന്നിൽ ചില്ലു വാതിലുകൾ ഒന്നൊന്നായി അടഞ്ഞു "

" മറ്റൊരു പ്രയാണം , കർമബന്ധത്തിന്റെ നൊടി നേരത്തെ പരിചയം . ചക്രങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു നൊടി മാത്രം . താളം കൂട്ടികൊണ്ട് അത് വീണ്ടുമകന്നു "

"കർമ്മ ബന്ധത്തിന്റെ ഏതു ചരടാണ്‌ നിങ്ങളെ ഈ വഴി കൊണ്ടുവന്നത് "

"...പിന്നെ അവശേഷിക്കുക പെരുവിരലിൽ ചുഴികൾ മാത്രമാകും .. ഞാനെന്ന ഭാവം അവയിൽ കുടി കൊള്ളും കാലം ചെല്ലുമ്പോൾ അവയും തേഞ്ഞു പോകും .. പരിണമിക്കും "

"ചൂട് നഷ്ടപ്പെട്ട വെയിൽ , കരിമ്പനകളുടെ സീൽക്കാരം , എന്താണ് മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോയത് ? കരുണ ? ആസക്തി , നീരസം , ക്രൂരമായ ജിജിഞാസ , കൃതാർഥത ... എന്തായിരുന്നു അത് ? അല്ലെങ്കിൽ അത് എല്ലാമായിരുന്നു !!!

അത് എല്ലാമായിരുന്നു എന്നുള്ള വാചകം വായിച്ച എനിക്ക് അന്ന് വരെ ഇല്ലാത്ത വെളിപാടുണ്ടായിട്ടുണ്ട് . ഇതെല്ലാം കൂടി ചേർന്ന ഒന്നെനിക്ക് വികാരമായി തോന്നുന്നതിൽ തെറ്റില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല അതുണ്ടെന്നു കൂടി അന്നാണെനിക്ക് ബോധ്യപ്പെട്ടത് !!!

-----------------------------------------------------------

പണ്ട് പണ്ട് ... ദിനോസറുകൾക്കും മുൻപ് ....പാലാ st thomas കോളജ് സംഘടിപ്പിച്ച സിവിൽ സർവീസ് മോക് എക്സാമിൽ ഞാൻ മലയാളം മെയിൻ എടുത്ത് ഒരു രണ്ടാം ശനിയാഴ്ച്ച പോയി പങ്കെടുത്തു . അന്ന് മൊത്തം മാർക്ക് അത്ര ആശാവഹമായിരുന്നില്ലെങ്കിലും അന്ന് ആ പരീക്ഷക്ക് , 20 മാർക്കിന്റെ ചോദ്യത്തിന് ഏറ്റവും കൂടുതൽ മാർക്ക് കിട്ടിയതിന്റെ ഓർമ്മയ്ക്ക് ഖസാക്കിന്റെ നിറമാണ് ....ആ ചോദ്യം ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നു " അസ്തിത്വ ദുഃഖം എന്ന പ്രേമേയം ഖസാക്കിന്റെ ഇതിഹാസം എന്ന നോവലിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കി വിവരിക്കുക !!! എന്താല്ലേ !!

ആ മാർക്ക് കണ്ട അധ്യാപകൻ എന്നെ കാര്യമായി ഗുണദോഷിച്ചെങ്കിലും അതെന്റെ ആദ്യത്തെയും അവസാനത്തെയും മോക് ടെസ്റ്റ് ആയിരുന്നു ...കർമ്മ ബന്ധത്തിന്റെ ഏതു ചരടാണ്‌ എന്നെ ആ വഴിക്ക് കൊണ്ടുപോയത് അല്ലെങ്കിൽ ഈ വഴി കൊണ്ട് വന്നത് ! ആവോ !!

ദേഹം

 സ്വന്തം ശരീരത്തെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കാത്ത ഒരു ദിവസം നമ്മുടെ ഒക്കെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാകാറുണ്ടോ ? ഏതെങ്കിലും തരത്തിൽ ഒരു നേരമെങ്കിലും കണ്ണാടി നോക്കാത്തവർ ആരുണ്ട് ? പോകുന്നവഴിയിൽ ഒരു കണ്ണാടി കണ്ടിട്ട് അതിൽ നമ്മൾ എങ്ങനെ ഉണ്ടെന്ന് പോലും നോക്കാതെ പോകുന്ന എത്ര പേർ ഉണ്ടാകും ... അറിയില്ല ... ഓരോ കണ്ണാടി നോക്കലും നമുക്കുള്ളിലെ നമ്മളെ നാം നോക്കുന്നതിന്റെ പ്രതിഫലനം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു ....അഹംബോധം ... അതിന്റെ ഏറ്റവും താഴത്തെ തട്ടിലെ ഒരു കുഞ്ഞു വാവ ആണ് നമ്മളെ കണ്ണാടി നോക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത് എന്നെനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട് ..!

കാണാൻ നമുക്ക് തന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടില്ല എന്നുള്ള ബോധ്യം കൊണ്ട് കണ്ണാടി നോക്കാത്തതും നാഴികക്ക് നാൽപ്പതു വട്ടം കണ്ണാടി നോക്കുന്നതും ഒരേ പോലെ ആണെന്നാണ് എന്റെ ഒരു തോന്നൽ !! രണ്ടും ആത്മപ്രേമം ആണ് .... 

വേറൊരു സീൻ പറയട്ടെ ...

ജീവിതത്തിൽ നമുക്കൊരുപാട് സ്നേഹമുള്ള ഒരാൾ ..നമ്മളെ ഒരുപാട് സ്വാധിനിച്ച ഒരാൾ ... ഒരുപാട് ഓർമ്മകൾ സമ്മാനിച്ച ഒരാൾ ..അങ്ങനെ ഒരാൾ ഈ ലോകത്തു നിന്ന് വിട പറഞ്ഞു പോകുമ്പോൾ ... ജീവനില്ലാത്ത ആ ശരീരം നമ്മുടെ സ്വന്തം കയ്യിൽ എടുത്തിട്ടുണ്ടോ ? അങ്ങനെ ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ എനിക്ക് തോന്നുന്നത് അത് നിങ്ങൾക്ക് ഒരിക്കലും മറക്കാനാവാത്ത , ശരീരം എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളെ തലകീഴ്മേൽ മറിക്കുന്ന ഒന്നായിരിക്കുമെന്നാണ് ....എന്റെ അനുഭവം എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത് ... 

ആദ്യമായി എന്നെ ബസ്സിൽ കയറ്റി പാലാ നഗരം കാണിച്ച , ആദ്യമായിട്ട് എനിക്ക് പറമ്പിലെ pineapple പറിച്ചു തന്ന , ആദ്യമായി പോപ്പിൻസ് വാങ്ങിച്ചു തന്ന , ആദ്യമായി തകഴിയുടെ കഥകൾ പറഞ്ഞു തന്ന , എനിക്ക് റബ്ബർ മരം വെട്ടുന്നത് കാണിച്ചു തന്ന , കയ്യാല വെയ്ക്കുന്നതെങ്ങനെ എന്ന് കാണിച്ചുതന്ന , ഒരാളോടും ഒരിക്കൽ പോലും ദേഷ്യപ്പെടാതെ ആയുസ്സു മുഴുവൻ ജീവിചുതീർത്ത , 92-മത്തെ വയസ്സിൽ ഒരു കട്ടൻ കാപ്പി കുടിക്കുന്നതിലും സുഖമായിട്ട് മരിച്ചു പോകുന്നത് കാണിച്ചു എന്നെ അസൂയപ്പെടുത്തിയ ഒരേ ഒരു ചാച്ചൻ ! 

എന്റെ ഈ രണ്ടു കയ്യിൽ , ഞാൻ കൂടി ചേർന്ന് ചാച്ചനെ ചിതയിലേക്കെടുത്ത നിമിഷം , ഞാൻ ഉള്ളാലെ പൊള്ളിപ്പോയ നിമിഷം ... ചാച്ചൻ വേറെ എവിടെയോ ആണെന്നും ഈ ശരീരത്തിൽ ഇനി അയാളില്ല എന്നും എനിക്ക് ചങ്കിൽ തറച്ച നിമിഷം . ശരീരം എന്നുള്ളത് ഒരു മാധ്യമം മാത്രം ആയി മാറി പോയ നിമിഷം . മറക്കാനാവാത്ത നിമിഷം .. വാരണാസിയിൽ ഒറ്റ ദിവസം 100 പേരെ ഒക്കെ അടക്കുന്ന ചിതയുണ്ട് ...മൃതു ശരീരങ്ങൾ ചുമ്മാ പൂമ്പാറ്റയെ കാണുന്ന ലാഘവത്തിൽ കത്തിക്കുന്ന മനുഷ്യരുണ്ട് അവിടെ ..അവരൊക്കെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കാറുണ്ടോ ? ഞാനെപ്പോലും ആലോചിക്കാറുണ്ട് ...!!നോക്കാൻ വഴിയില്ല ...കുറച്ചു അസ്ഥിയും കുറച്ചു മാസവും മാത്രമായി മാറാൻ സമയം എത്ര വേണമെന്ന് മാത്രം അറിയാത്ത ഈ സർക്കസിന്റെ പേരാണത്രെ ജീവിതം .

കണ്ണാടിനോക്കുന്നതും ഒരുങ്ങുന്നതും ഒന്നും ഒരിക്കലും മോശമല്ല എന്നുള്ള സെൻസ് നമുക്കെല്ലാമുണ്ടല്ലോ..നമ്മുടെ ശരീരം സൂക്ഷിക്കേണ്ടതും വൃത്തിയായി കൊണ്ട് നടക്കേണ്ടതും നമ്മുടെ കടമ തന്നെ ആണ് . പക്ഷെ അതൊരിക്കലും മറ്റൊരാളുടെ കാഴ്ചയിലോ ബോധത്തിലോ എത്തുന്നതിനെ കുറിച്ചുള്ള വേവലാതി ആർക്കും ആവശ്യമില്ല . നമുക്കെല്ലാം ഒരു ദിവസം തിരിച്ചു പോകേണ്ടതുണ്ട് . എത്ര ഒരുങ്ങിയാലും ഇല്ലെങ്കിലും  ഞാൻ  പോയി കഴിഞ്ഞു എന്നെ നീ ഓർക്കുന്നത് ഞാൻ ചാച്ചനെ ഓർക്കുന്നത് പോലെ ആവണമെന്നേ എനിക്ക് ആഗ്രഹമുള്ളു ...കുറഞ്ഞ പക്ഷം നിനക്കെങ്കിലും അതിനു സാധിക്കട്ടെ ( എന്നെ കൊണ്ട് കഴിയട്ടെ നിനക്കത് സാധിച്ചുതരാൻ !!!). അപ്പൊ ശരി ഞാൻപോയിട്ട് ഒരു സ്പാ ചെയ്യട്ടെ !!

വാൽ : മുടിയില്ലാത്ത നിനക്കിങ്ങനെ മൈ%*!~ വർത്തമാനമൊക്കെ പറയാം എന്നല്ലേ നീ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞത് !!